# 25 ถวิลหาครอบครัวใหญ่
20 - 26 มีนาคม 2549
สังคมไทยเคยประกอบด้วยครอบใหญ่ที่มีสมาชิกมากมาย เช่น ปู่ ย่า ตา ยาย พ่อ แม่ พี่ น้อง ลุง ป้า น้า อา หลาน เหลน เป็นต้น ล้อมวงทานข้าวเย็นครั้งละหลายวง เป็นสังคมที่อบอุ่น แบบถ้อยทีถ้อยอาศัย มีปัญหาก็นำมาปรึกษา ช่วยกันแก้ไข แลกเปลี่ยนข้อมูล และแบ่งปันประสบการณ์ร่วมกัน มีความผูกพันธ์ระหว่างเพื่อนบ้าน มีแกงก็แบ่งแกง มีผัดก็แบ่งผัด มีปอยก็ไปกินข้าวปอย เป็นปกติวิสัยของคนไทยใจเอื้อเฟื้อ
เมื่อคนมีความรู้มากขึ้น เห็นแบบอย่างการดำรงชีวิตแบบชาติตะวันตก ที่ลูกออกนอกบ้านไปเผชิญโชคสร้างครอบครัวใหม่ มีอิสรภาพ มีเสรีภาพในการปกครองตนเอง และต้องการการยอมรับจากสังคม ตามทฤษฎีของ Maslow's Hierarchy of Needs ทำให้ปัจจุบันครอบครัวใหญ่เริ่มแตกตัวเป็นครอบครัวเล็ก ประกอบด้วย พ่อ แม่ และลูก ส่วน ปู่ ย่า ตา ยาย ก็ถูกทิ้งไว้ที่บ้านเกิด หรือบ้านพักคนชรา ส่วนครอบครัวเล็กก็ย้ายถิ่นฐานเข้าไปอยู่ในชุมชนเมือง เพราะใกล้ที่ทำงาน ใกล้โรงเรียน และใกล้ตลาด เป็นต้น
ปัญหาครอบครัวในปัจจุบันมักเกิดขึ้นในครอบครัวขนาดเล็กบางครอบครัวที่ขาดความอบอุ่น ขาดความสามัคคีระหว่างสมาชิกในครอบครัว หรือขาดศีลธรรมชี้นำ เช้ามาพ่อก็ไปทาง แม่ก็ไปทาง ลูกไปอีกทาง ปล่อยบ้านทิ้งร้าง ตกเย็นต่างหาอาหารทานกันเอง เพราะที่ทำงานอยู่ไกล มีเวลาอยู่ด้วยกันน้อยลง สายสัมพันธ์ในครอบครัวไม่เหนียวแน่น ทำให้เยาวชน หรือพ่อบ้านเดินผิดทิศ ผิดทาง จนเกิดปัญหาในครอบครัว
เมื่อเปรียบเทียบเว็บไซต์กับครอบครัวในปัจจุบันที่เกิดขึ้นได้ง่ายเหมือนครอบครัวเล็ก ซึ่งผู้ดูแลเว็บไซต์เพียงคนเดียวสามารถทำได้ทุกหน้าที่ มีอำนาจเบ็ดเสร็จในการจัดการเว็บไซต์ ไม่จำเป็นต้องมีประสบการณ์ ไม่จำกัดอายุ และไม่มีค่าใช้จ่ายก้อนโต ถ้าเป้าหมายของเว็บไซต์ไม่มั่นคง และไม่ประสบความสำเร็จตามเป้าก็อาจทำให้เว็บไซต์หายไปได้ง่าย ต่างกับเว็บไซต์ขนาดใหญ่ที่เกิดจากการรวมตัวของผู้ชำนาญหลากหลายสาขา อย่างมีวัตถุประสงค์ และแผนงานที่ชัดเจน แยกกันทำงานตามที่ตนถนัด จนบรรลุเป้าหมาย แม้ผู้นำในครอบครัวใหญ่จากไปก่อนวัยอันควร เช่น กลับบ้านเก่าไปฉลองปีใหม่ หรือสงกรานต์ เป็นต้น คนที่เหลือก็ยังมีกำลัง และเป้าหมายที่จะนำองค์กร หรือครอบครัวให้ปฏิบัติภารกิจต่อไปได้
ตัวอย่างเว็บไซต์ขนาดใหญ่ที่คล้ายครอบครัวใหญ่ เช่น tarad.com หรือ sanook.com เป็นต้น เป็นการดูแลโดยทีมผู้ชำนาญ เช่น การผลิตและสร้างสรรค์สื่อ การตลาด เทคโนโลยีสารสนเทศ และ โปรแกรมเมอร์ เป็นต้น แต่ละคนรับผิดชอบแต่ละงานแยกกันไป บางบริษัทมีการประชุมแลกเปลี่ยนข้อมูลทุกเช้าก่อนเริ่มทำงาน ฝ่ายใดมีปัญหาก็นำมาหารือร่วมกันเหมือนครอบครัวใหญ่ ที่นั่งล้อมวงทานข้าวพูดคุยทุกเย็น ในอดีตครอบครัวของผู้เขียนก็เคยใหญ่ นึกแล้วเสียดายอดีตจัง
